दूर दूर जगतांना...

मी US ला असतांना केलेली कविता.. US ला रहाणे सुद्धा एक गरज असते, त्यासाठी तिथली competition असतेच..सारखी अशी भीती वाटते की "मला आज परत पाठवतिल...." पण कुठेतरी या सर्वांचा वीट पण आला असतो..ती माझी मनस्थिती.....

आज वाटते भीती कशाला
मज माझ्या अस्तित्वाची
आज घडते घटना घेते
परीक्षा मज सत्वाची
का कुणाचा हेवा असतो
का असतो मत्सर कुणाचा
कुणी जाता समोर, का
भीती मागे रहाण्याची...!!

नविन रात्र हळूच पुन्हा
काळजित उद्याच्या येते
का जड़ होते भाषा जेव्हा
तारीफ़ कुणाची होते
मित्र म्हणुन जपावे जे,
पुच्छरहित प्राणी होते
का कुणाची चढ़ती बाजु
नमति आपुली होते....

पैसा कसा खेळ रचवतो
नाचवतो ताल स्वत:चा
देश, धर्म अन् सोडुनी
भाषातोडून बंध हृदयाचा...
इथे दूर यावे, अन् शिकावे
इथे श्वास घेणे, टिकवणे
मी जगत आहे, मी जगत आहे,
स्वत:स रोज समजवणे..

तुटलेच बंध, उरलेच फ़क्त
कलह स्म्रुतिंच्या ठेवी
नात्यात नाही, कुणी हात नाही
मन दगड, भावना अभावी
सरले ते स्वप्न, देशी निघावे
आज दूर दूर फिरतांना
उरलो विदेशी, मी एकटाच
इथे दूर दूर जगतांना...

दूर दूर जगतांना...

अम्बरीश
१२/०६/२००८