tag:blogger.com,1999:blog-62398474874033461912024-02-20T04:38:40.135-08:00हे नाते शब्दांचे !!!Unknownnoreply@blogger.comBlogger27125tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-78027935121294478122009-11-14T18:20:00.000-08:002009-11-14T18:21:02.533-08:00तुझी आठवे....मला सांजगंधात हरवून नेती, तुझी आठवे<br />सरी झेलता आज हातात येती, तुझी आठवे<br />जसा स्पर्शतो, गंधतो, शोधतो हा तुला गारवा <br />तशी सौम्य स्पर्शातली गोड नाती, तुझी आठवे<br /><br />सये ये, तुझ्या<br />गोडव्याने मनाला तू भिजवुन जा<br />प्रिये, दे मला<br />हात हातात आणि सुखावुन जा <br />तुझ्या गोड गालांवरी धुंद प्रीती, तुझी आठवे<br />सरी झेलता आज हातात येती, तुझी आठवे<br /><br />सये तूच तू<br />या ईथे, त्या तिथे, भास का दाटतो<br />तुझ्याविण मी <br />का हजारातही एकटा वाटतो<br />गाण्यात माझ्या जणु सूर साती, तुझी आठवे <br />सरी झेलता आज हातात येती, तुझी आठवे<br /><br /><br />अंबरीष देशपांडेUnknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-78330385242039480712009-07-27T06:03:00.001-07:002009-07-27T06:03:49.187-07:00अधरावरती थरथरले..........<br />.<br />प्रेमात धुंद मन हे, का वेडे होई दीवाणे<br />अधरावरती थरथरले, अंतरातले उखाणे...!!<br />.<br />.<br />प्रेम असे नि प्रेम तसे, मी ऐकून होतो सारे<br />कुणी न सांगे अर्थ मला, मन तडफडते बिचारे<br />पण क्षणात कळली दुनिया, जाहले तुला पहाणे..<br />अधरावरती थरथरले..........<br />.<br />.<br />तुला पाहता, क्षणात चुकला, हृदयाचा या ताल<br />सोडून गेली बुद्धी, केला गात्रांनी हडताल<br />सोपवतो तुलाच आहे, मी मनास या समजवणे<br />अधरावरती थरथरले..........<br />.<br />.<br />प्रश्न कसे नि उत्तर कुठले, सर्वच हे अवघडले<br />"तुला पाहणे" हे प्रश्नांचे उत्तर मज सापडले<br />आता नसे मनाला, असले प्रश्नोंत्तर मिळणे<br />अधरावरती थरथरले, अंतरातले उखाणे...!!<br />.<br />.<br />.<br />अम्बरीश देशपांडे<br />२६/०२/२००९Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-13792663343728075392009-07-27T06:01:00.001-07:002009-07-27T06:01:35.079-07:00मला न कळलेमला न कळले...........<br /><br />.<br />.<br />मला न कळले, कसे हे जडले, नाते आपुल्या प्रेमाचे<br />सुरात जुळले, मनात भिनले, गाणे आपुल्या प्रेमाचे<br />कशी सांज ही फुलून आली, तुझ्या नि माझ्या साथीने<br />मीच अता रे, मला हरवले, केली जादू प्रीतिने ...........<br />.<br />.<br />कशी दिवाणी, सांज ही मनी, वेळही खुळी का होते<br />फुलून मी, अलवार गुलाबी, फुल पाकळी मी होते<br />सुगंध होवून तुला बिलगते, माझी काया धुंदीने<br />मीच अता रे, मला हरवले, केली जादू प्रीतिने ...........<br />.<br />.<br />श्रावणातल्या पाऊसधारा सरसर ओल्या चिम्ब सरी<br />क्षणी बिलगतो धुंद गारवा, थेम्ब थरथरे मनावरी<br />चिम्ब तनावर स्पर्श तुझा की आग तनावर सळसळणे<br />मीच अता रे, मला हरवले, केली जादू प्रीतिने ...........<br />.<br />.<br /><br />- अंबरीश देशपांडेUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-13673353017014511872009-07-27T05:52:00.000-07:002009-07-27T05:53:31.337-07:00ती माझी कविता होते.<br />.<br />सरसरणा~या वा~यावरती<br />ती बांधून जाते श्वासखुणा<br />हळव्याश्या या हृदयामधले<br />का कधी न कळले प्रेम कुणा?<br />.......... ती भास देवूनी जाते<br />.......... स्मरणे ठेवुनी जाते<br />.......... ती माझी कविता होते<br />.<br />.<br />निशा रंगते, तीही चोरते<br />आकाशातील चन्द्रचुरा<br />तिला पाहता, नक्षत्रान्नी<br />चमचमणेही घोर गुन्हा<br />.......... ती चन्द्र नवासा होते<br />......... स्वप्नात ठेवुनी जाते<br />.......... ती माझी कविता होते<br />.<br />.<br />खळी उमटता, कळी उमलते<br />मोहन घेते सर्व दिशा<br />सळसळते , गात्रांमधुनी<br />नवी नवी, पण धुंद नशा<br />............... ती गंध मनाचा होते<br />.............. ती फुलाफुलातुन गाते<br />.............. ती माझी कविता होते<br />.<br />.<br /><br />:- अंबरीष देशपांडेUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-40641557926713284782009-07-27T05:48:00.000-07:002009-07-27T05:52:07.036-07:00ती अशी ती तशी.<br />ती अशी ती तशी<br />अप्सरा उर्वशी<br />मोगा~याची कळी<br />गंध अलवारशी<br />.<br />.<br />ती मनाच्या सवे<br />ती गुलाबी थवे<br />सांज ती साजरी<br />रात्र ती लाजरी<br />जवळ ये ना ज़रा<br />आर्त माझी कुशी ...<br />मोगा~याची..........<br />.<br />.<br />तीच स्वप्नामधे<br />तीच आता इथे<br />तीच आहे जणू<br />पाहतो मी जिथे<br />.. भास सारे खुळे<br />सांज वेडीपिशी<br />मोगा~याची..........<br />.<br />.<br />प्रेम ते हेच का<br />प्रश्न दाटे मनी<br />हर्ष का सांडतो<br />रोमरोमातुनी<br />... तूच तू.. तुही तू<br />मेरे दीलमें बसी<br />मोगा~याची..........<br />.<br />.<br />जाहलो धुंद मी<br />का तुला पाहुनी<br />अल्पसा घोट हां<br />घेतला चाखुनी<br />हाय ऐसी नशा<br />रेड वाइन जशी...<br /><br />मोगा~याची कळी<br />गंध अलवारशी<br />.<br />.<br />:- अम्बरीश देशपांडेUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-43570311275121667692009-07-27T05:47:00.001-07:002009-07-27T05:47:48.911-07:00स्पर्श दे............<br />.<br /><br />दाटुनी आले मनी<br />तू आज हाती हात दे<br />स्पर्श दे ओलावता<br />वेड्या मनाला साथ दे<br />.<br />.<br />आज मी सारी जुनी<br />सुकली फ़ुले कुरवाळली<br />आज मी स्मरणे तुझी<br />हळव्या क्षणातून माळली<br />गंध सरल्या जिवनी<br />गंधाळ पारीजात दे<br />स्पर्श दे.............<br />.<br />.<br />कोवळासा तो गुन्हा<br />कवितेत आहे गुंफ़िला<br />आजही अधरास ओला<br />स्पर्श आहे ठेविला<br />आज ये परतून मजला<br />लाजरी ती रात दे<br />स्पर्श दे...........<br />.<br />.<br />:- अंबरीष देशपांडेUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-21376398720561337422009-07-27T05:07:00.000-07:002009-07-27T05:09:53.808-07:00बहरू दे गाणे मनाचे !!!बहरू दे गाणे मनाचे - वेगळ्या मातीतले !!<br />.<br />.<br />.<br />भोगले जे जे इथे तू आज ते विसरून जा<br />आज घे जगणे असे की "नाव" तू ठेवून जा<br />मुक्त हो पण सक्त हो, गा गीत तू ह्रदयातले<br />बहरू दे गाणे मनाचे - वेगळ्या मातीतले<br />.<br />.<br />संथ तू चालू नको, आता जरा बेभान हो<br />दूर होती वादळे आता स्वतः तुफान हो<br />शोधूनी हिरे पहा ना, तू तुझ्या खाणीतले<br />बहरू दे गाणे मनाचे - वेगळ्या मातीतले<br />.<br />.<br />थांब तू, वळूनी पहा, जे घेतले, जे सोडले<br />काय गेले? काय आहे? काय कोठे राहिले?<br />नित्य आहे "पोट", आता कर जरा रक्तातले<br />बहरू दे गाणे मनाचे - वेगळ्या मातीतले<br />.<br />.<br />बंद नेत्रांनी जरा तू स्वप्न कीर्तीचे पाहा<br />कर जरा कणखर मुठीं, कर सुख-चैनीना स्वाहा<br />हो स्वतः श्रीराम.... कोठे हात तू रे जोडले?<br />बहरू दे गाणे मनाचे - वेगळ्या मातीतले<br />.<br />.<br />.<br />अंबरीष देशपांडेUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-7129996155974152332009-07-27T05:04:00.000-07:002009-07-27T05:06:10.243-07:00चांदणे....<br />.<br />आज मोजून घे... तू जरा चांदणे<br />धुंद रात्रीतला... स्पर्श हा वेचणे<br />बघ नभातूनही भाळला चंद्रमा<br />लाज गालांवरी लाजरी रक्तिमा<br />सोड आता जरा... तू असे लाजणे<br />आज मोजून घे... तू जरा चांदणे<br />.<br />.<br />लाट वाहे उरी... मंदशी बासरी<br />स्वप्न सारी तुझी... या मना सावरी<br />गारवा.. मारवा.. मग कशाला हवा?<br />बस तुझा गोडवा.. अन नभी चांदवा...<br />ओढ नेत्रातली... बस तुला पाहणे<br />आज मोजून घे... तू जरा चांदणे<br />.<br />.<br />भावना या मना... गोडशी यातना<br />हुऱ्हुरीचा मला... अर्थ तू सांगना<br />कोवळी... सावळी.. सांज ही वेगळी<br />प्रेम झाली हवा.. तू गुलाबी कळी<br />कोवळासा गुन्हा.. मी पुन्हा मागणे<br />आज मोजून घे... तू जरा चांदणे<br /><br /><br />अंबरीष देशपांडेUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-46093631944457979832009-07-27T05:03:00.000-07:002009-07-27T05:04:23.091-07:00* सूर मल्हार *.<br />.<br />घन गर्जत सूर मल्हार आज<br />नित अमृत बरसत धार आज<br />.<br />.<br />शुष्क पामरे, आस धरूनी<br />सुख साचले, मेघ पाहुनी<br />गंध उठुदे, मातीमधुनी<br />होवू S दे, सर - थैमान आज<br />नित अमृत बरसत धार आज<br />.<br />.<br />पानांवरूनी तेज वाहुदे<br />दुभंगातुनी तळे साचुदे<br />वीज भयानक, खड्ग होवुनी<br />तळपत गड-गड मेघ नाद<br />नित अमृत बरसत धार आज<br />.<br />.<br />अंबरीष देशपांडेUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-31046099791664057462009-01-09T03:04:00.000-08:002009-01-09T03:06:18.238-08:00एक सर....!!!!एक सर, मनामध्ये, शिरली आत, थेट थेट <br />एक सर, आतून आतून, थोडी थोडी wet wet<br />एक सर, खिड़कीमधून आत आत घुसत होती<br />एक सर, बाहेरून, "हाय ! बाय !" म्हणत होती<br />एक सर, मन होवून, तन सोबत, घेउन गेली <br />एक सर, तन घेउन, मला चिंब भिजवून गेली<br />एक सर, माझी-माझी, तुझी-तुझी, भांडत होती<br />एक सर, सावरत होती, बावरत होती, सांडत होती<br />एक सर, विजेसोबत रागारागात खाली आली <br />एक सर, तळहातावर, हसून ती माझी झाली <br />एक सर, धरणीसाठी घेवून आली एक पत्र<br />एक सर, भिजवून गेली, आतून आतून, सर्व गात्र<br />एक सर, निमूटपणे पाऊस होवून पडली खाली <br />एक सर, खाली पडून सुगंधुनच वर आली <br />एक सर, माझी होवून, तुझ्या गाली ओघळली<br />एक सर, तिच्यामुले, थोडी लाली, निखळली <br />एक सर, तुला मला, भास तुझा, भास माझा <br />एक सर, 'सय' झाली, माझ्या मनी, पाऊस तुझा <br />एक सर, जाता जाता, तुझी तुझी, होत जाते <br />एक सर, तुझ्यापरी, मनाच्याही आत जाते <br />.<br />.<br />.<br />:- अम्बरीश देशपांडे <br />"नाते शब्दांचे"Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-22256711582799377292008-12-26T10:30:00.000-08:002008-12-26T10:32:11.939-08:00मुहूर्त....<h3 class="smller"><br /></h3> <div class="para">.<br />.<br />.<br />कसा आज अभिमान, माझाच मजला<br />नशीबात आले तुला पाहणे<br />किती सुख डोळ्यातही साठले की<br />विसरलेत आसू कसे वाहणे<br />.<br />.<br />कशा या मुहुर्तास, ही जोड़ आहे<br />पुन्हा अक्षदा आज टाकायची<br />किती जन्म गेले, किती भोग बाकी<br />मला ना गणिते ही मोजायची<br />.<br />.<br />ह्रुदयामधे हे समाधान ओले <br />मला सुख श्वासातही भासते<br />जसा सांगतो अर्थ कोणी मनाचा<br />जशी तू मला पाहूनी हासते<br />.<br />.<br />तुझ्या अंगणाची पुन्हा बाग़ झाली<br />फूले तीच गंधायची वेगळी<br />माझ्या मनाची, तुझी प्रीत वेडी<br />मला तूच वाटायची वेगळी<br />.<br />. <br />जरी वेगळी भासते तू जराशी<br />तुला ना चुके ते मला पाहणे<br />किती सुख ओटीत आले तुझ्याही<br />अता आनंदाश्रु कसे थांबणे..?<br />.<br />.<br />.<br />.<br />.<br />अम्बरीश देशपांडे<br />२६/१२/२००८ </div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-36789473097994836152008-10-29T05:04:00.000-07:002008-10-29T05:07:59.160-07:00उत्तरे.....!!उत्तरे ...!!<br />उत्तरे ही उत्तरे नसतातच !<br />ते असतात फ़क्त नविन प्रश्न उभा करायची जागा....<br />खोदून खोदून शेवटी एकच<br />भयान प्रश्न उरतो.. सृष्टि निर्मितीचा !<br />तोही शोधण्याचा. ..माझा अथक प्रयत्न<br />उगाच देवांच्या सुख-चैनिला त्रागा..<br />किम्बहुना उत्तरे ही उत्तरे नसतातच !<br />ते असतात फ़क्त नविन प्रश्न उभा करायची जागा....<br /><br />मुळात उत्तरे असतात प्रश्नच !<br />असे प्रश्न.. ज्यावर मेंदू विचार करणार नाही<br />ज्यसमोर कुणी उलटप्रश्न विचारणार नाही<br />आवाजाची पातळी उंच तर "प्रश्न" आणि<br />उतरती तर "उत्तर"....हीच खरी व्याख्या<br />किम्बहुना उत्तरांची व्याख्या नसतेच कधी<br />ती असते नविन व्याख्या मागण्याची जागा...!!!<br /><br />"समाधानकारक असतात उत्तरे"<br />यावर विश्वासच नाही माझा<br />उत्तरे असतात, नविन काहीतरी शोधतांना<br />विचारांनी उघडलेला दरवाजा...<br />आतून ओरडल असत कुणीतरी...<br />तप भंग करत: "यूरेका यूरेका!!"<br />किम्बहुना "नविन शोध" उत्तरे नसतातच..<br />ते असतात, CD बनवायला निघालेला ग्रामाफोनचा भोंगा !!<br /><br />आयुष्यभर उत्तरांचा शोध घेउन<br />मिळतो फ़क्त अनंत प्रश्नांचा कोलाहल<br />समाधानी उत्तरांच्या शोधत, असमाधानाचे हलाहल<br />तरीही धावत राहतो मी... स्वत:.. वेड़ा..!<br />शोधत राहतो नविन उत्तर आणि<br />जन्म देत राहतो, नविन प्रश्नांना....<br />किम्बहुना प्रश्नांना उत्तरे नसतातच..<br />त्यांना असतात पिढ्या.. अगदी तुमच्या-आमच्या सारख्या!!!<br /><br />उत्तरे ही उत्तरे नसतातच !<br />ते असतात फ़क्त नविन प्रश्न उभा करायची जागा....<br /><br />अंबरीष<br />२७/१०/२००८Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-16151133909339493092008-10-23T00:10:00.000-07:002008-10-23T00:13:58.467-07:00रावण ...!!!नितितज्ञं, बुद्धिमान, दशग्रंथी, ब्राम्हण<br />पराक्रमी, शिवभक्त, महाबली रावण<br />इन्द्रजीत, माहायोद्धा, मायावी दशानन<br />ब्रम्हस्तप, ब्रम्हयोगी, ब्रम्हस्थित रावण<br /><br />तप ज्याने ब्रम्हाचा, अविरत जप केला<br />ब्रम्हमुखे विष्णुला, जणू शापच दिधला<br />मृत्यु ज्यास नतमस्तक, ऐसा महादानव ..... महाभक्त रावण<br /><br />सुवर्णमयी लंका, विश्वकर्मे घडविली<br />स्वर्गाहुनी सुंदर ती, ललना नटलेली<br />ऐश्वर्य इतुके! ठेवी कुबेराचे तारण ....... प्रतिपालक रावण !!<br /><br />स्वयंवरी दिसे "राम", आठवला मोक्ष<br />स्मरले ब्रम्हवरदान, ब्रम्हवाक्य साक्ष<br />ब्रम्हज्ञानी, ज्ञात त्याला मृत्यूचे कारण... महाज्ञानी रावण<br /><br />होइल रिपु माझा तो, तोडिल मर्यादा<br />पाहुनी संधी वनात, अपहरली सीता<br />उगा ठरले कारण ते, शूर्पणखा-लक्ष्मण ..... मायावी रावण<br /><br />सितेस स्पर्श वर्ज, भोग त्यास नाही<br />ज्ञात त्यास शपथ तिची, शयनवास नाही,<br />"पतीसंगे वनवास", म्हणुनी अशोक-वन ..... प्रजापति रावण<br /><br />इन्द्रजीत, मेघनाद, मोक्षप्राप्त झाले<br />कुम्भकर्ण, अहि-माहि, वैकुंठलोकी गेले<br />उद्धरले कुळ त्याने, सकर्तव्य पालन ..... महायोगी रावण<br /><br />मृत्यु माझा, राज्य मात्र, दानवास राहे<br />कपटाने बिभीषणही, रामगटी आहे<br />जिंके राम, राज्ञ मात्र, मज बंधू बिभीषण.... दूरदृष्टि रावण<br /><br />वाल्मिकिस ना दिसला, इतका तो ज्ञानी<br />"डाकूपणचे" प्रायश्चित्त, अधूरी कहाणी<br />"रामा" कथा दिव्य, मात्र अधूरे रामायण.... गा तुही स्तुती रावण<br /><br />-अंबरीष<br />२२/१०/२००८Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-51826155285838999092008-10-09T01:32:00.000-07:002008-10-11T00:56:03.208-07:00रोजच्याप्रमाणे.....!!!आज पुन्हा नेम केला जिवनाचा<br />रोजच्याप्रमाणे.....!!!<br /><span class=""></span><br />पुन्हा लिहली डायरी,<br />त्यात लिहली नविन स्वप्ने<br />रोजच्याप्रमाणे.....!!!<br /><br />आज पुन्हा बदलले ते पान,<br />ज्यावर कालचा नेम लिहला होता..<br />ठेवले तिथे 'सन्मानानी'<br />जिथे परवाचा नेम ठेवला होता..<br />आज पुन्हा लिहला !! श्रीराम !!<br />रोजच्याप्रमाणे.....!!!<br /><br />आज ठरवल करायच काम<br />मिळवायची शाबासकी सर्वांची...<br />आज ठरवल लिहायची एक कविता मनापासून<br />जी होइल आवडती सर्वांची..<br />आज पुन्हा हातात घेतला पेन चेवाने<br />रोजच्याप्रमाणे.....!!!<br /><br />आज लिहाल्या चार ओळी..<br />अगदी अंतर्मनापसून..<br />आज पुन्हा.. वाटल छपाव एक पुस्तक<br />अगदी पहिल्या कवितेपासून<br />मग वाचल्या "वाह !" म्हणत..<br />स्वत:च्याच कविता...<br />रोजच्याप्रमाणे.....!!!<br /><br />आज थोड़ा उशीर झाला<br />तरी कविता मी पूर्ण केली<br />चालीत बिघडली थोडीशी..<br />पण आज अर्थपूर्ण केली<br />झोपायच्या आधी तीनदा वाचली<br />तीच कविता ...<br />रोजच्याप्रमाणे.....!!!<br /><br />सकाळी उठालो आणि वाटल..<br />काय जिंदगी झाली आहे?<br />काहीच कस नविन नाही..<br />"बदलण्याची वेळ आली आहे"<br />मग ठरवून गेलो ऑफिसला..<br />की आल्यावर डायरी लिहणार..<br />आणि मी लिहला पुन्हा आजचा नेम...<br />रोजच्याप्रमाणे.....!!!<br /><br />अम्बरीश<br />०८/१०/२००८Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-56283279061431470572008-10-03T21:30:00.000-07:002008-10-11T00:57:00.340-07:00दूर दूर जगतांना...<p>मी US ला असतांना केलेली कविता.. US ला रहाणे सुद्धा एक गरज असते, त्यासाठी तिथली competition असतेच..सारखी अशी भीती वाटते की "मला आज परत पाठवतिल...." पण कुठेतरी या सर्वांचा वीट पण आला असतो..ती माझी मनस्थिती..... </p><p><br /><br />आज वाटते भीती कशाला<br />मज माझ्या अस्तित्वाची<br />आज घडते घटना घेते<br />परीक्षा मज सत्वाची<br />का कुणाचा हेवा असतो<br />का असतो मत्सर कुणाचा<br />कुणी जाता समोर, का<br />भीती मागे रहाण्याची...!!<br /><br />नविन रात्र हळूच पुन्हा<br />काळजित उद्याच्या येते<br />का जड़ होते भाषा जेव्हा<br />तारीफ़ कुणाची होते<br />मित्र म्हणुन जपावे जे,<br />पुच्छरहित प्राणी होते<br />का कुणाची चढ़ती बाजु<br />नमति आपुली होते....<br /><br />पैसा कसा खेळ रचवतो<br />नाचवतो ताल स्वत:चा<br />देश, धर्म अन् सोडुनी<br />भाषातोडून बंध हृदयाचा...<br />इथे दूर यावे, अन् शिकावे<br />इथे श्वास घेणे, टिकवणे<br />मी जगत आहे, मी जगत आहे,<br />स्वत:स रोज समजवणे..<br /><br />तुटलेच बंध, उरलेच फ़क्त<br />कलह स्म्रुतिंच्या ठेवी<br />नात्यात नाही, कुणी हात नाही<br />मन दगड, भावना अभावी<br />सरले ते स्वप्न, देशी निघावे<br />आज दूर दूर फिरतांना<br />उरलो विदेशी, मी एकटाच<br />इथे दूर दूर जगतांना...<br /><br />दूर दूर जगतांना...<br /><br />अम्बरीश<br />१२/०६/२००८<br /></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-61910441415455330072008-10-01T09:37:00.000-07:002008-10-11T00:58:25.542-07:00ती एक पहाट.....<span style="color:#006600;">सूर्याच्या किरणान्सोबत प्रत्येक पापणी लढत असते<br />नविन स्वप्न कुशीत घेउन, प्रकाशमूर्ती मढत असते<br />मन जेव्हा जाग होत, नव्या जगाच्या वाटेवर<br />सोबत घेउन ती वाट ..... ती एक पहाट.....<br /><br />सावालीसुद्धा पडत नाही, तरी प्रकाश कुठला?<br />एकही पक्षी उडत नाही, तरी आवाज कुठला?<br />कुठेच काही दिसत नाही, तरीही सुंदर थाट आहे<br />सोबत घेउन तो थाट..... ती एक पहाट.....<br /><br />सूर्याची किरणे कोमल, दवबिन्दु वेचायला<br />लाजुन उठते धरती, हिरवा शालू नेसयाला<br />सगळ्यात आहे नाजुकता, तरीही सगळ विराट आहे<br />फुलवून सौन्दर्य विराट... ती एक पहाट.....<br /><br /></span><span style="color:#000000;"><strong>अम्बरीश<br /></strong></span>०७/०६/२००५Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-44915402855266102622008-10-01T09:23:00.000-07:002008-10-11T00:59:26.911-07:00थव्यातला पक्षी आज एकटा राहिला होता....ही माझी दूसरी कविता..२००४ मधे लिहलेली. जास्त कही शब्दात मांडता आल नाही...<br />एकतेपणची भावना, guilty feeling हे सगळ दाखवायच होत...<br />पण आता तिला बदलत नाही..<br /><span style="color:#660000;">माझा हा नेम बर्याच लोकांना आवडत नाही.. </span><br /><span style="color:#660000;">पण मी लिहलेला शब्द कधीच खोडत नाही..</span><br />त्यामुळे क्षमस्व<br /><br /><br /><span style="color:#000099;">अथांग पाण्यामधे मी एक चेहरा पहिला होता </span><br /><span style="color:#000099;">थव्यातला पक्षी आज एकटा राहिला होता</span><br /><span style="color:#000099;"></span><br /><span style="color:#000099;">हातात हात ठेवणारे,</span><br /><span style="color:#000099;">ठेवून हात मागणारे,</span><br /><span style="color:#000099;">सर्व लगेच भिरकावणारे,</span><br /><span style="color:#000099;">वारे जसे उडून जावे............</span><br /><span style="color:#000099;">दिवसामधले क्षण सारे,</span><br /><span style="color:#000099;">कामांमधले मन सारे,</span><br /><span style="color:#000099;">मनामधले चंचल वारे,</span><br /><span style="color:#000099;">सर्व सोबत घेउन जावे.........</span><br /><span style="color:#000099;"></span><br /><span style="color:#000099;">मग समुद्राच्या लाटेसमोर, तो नम्रपणे वाकला होता</span><br /><span style="color:#000099;">थव्यातला पक्षी आज एकटा राहिला होता....</span><br /><span style="color:#000099;"></span><br /><span style="color:#000099;">निखार्याने जळलेला,</span><br /><span style="color:#000099;">मनासाहित मळलेला, </span><br /><span style="color:#000099;">उन्हामधे पोळलेला,</span><br /><span style="color:#000099;">शिक्षा भोगतो जगण्याची.......</span><br /><span style="color:#000099;">जमिनिसरखा तड़कलेला,</span><br /><span style="color:#000099;">पाण्यासाठी तडफडलेला,</span><br /><span style="color:#000099;">आगीमध्ये भड़कलेला,</span><br /><span style="color:#000099;">वाट पाहतो मरणाची.......</span><br /><span style="color:#000099;">मग मात्र खिन्न होवून, श्वास त्याचा थांबला होता..</span><br /><span style="color:#000099;">थव्यातला पक्षी आज एकटा राहिला होता....</span><br /><br />अम्बरीश<br />१२/०१/२००४Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-75202792020678790842008-10-01T08:55:00.000-07:002008-10-11T01:00:19.724-07:00हातात असत माझ्या तर.....हातात असत माझ्या तर,पाउस तुला दिला असता<br />चन्द्र तार्यांपेक्षा सई पाउस तुला भावला असता<br />दूर कुठे लुकलुकण्या पेक्षा चिम्ब भिजवतील पाउस धारा<br />तुझ्या संगे माझ्या मनाचा प्रत्येक कोपरा भिजला असता....<br /><br />हातात असत माझ्या तर, वार्याची झुळुक बांधली असती<br />माझ्या स्पर्शाप्रमाणे सई ती, अंगभर शहारली असती<br />अंगभर देऊन गारवा मोहरून टाकेल धुंद वारा..<br />वार्यासंगे मोहरनारीआपली प्रीत बहरली असती..<br /><br />हातात असत माझ्या तर,नदी तुझ्या नवी केली असती<br />तुझ्यासाथिच्या सुर्यस्ताची कधीच वेल चुकली नसती<br />धगधगत्या सुर्याला शोषून स्वत:त बुडवून संथ वहाणे<br />नदीत सूर्य अन तुझ्यात मी माझीही प्रखरता शमली असती..<br /><br />हातात असत माझ्या तर रोखला असता सूर्य मी<br />माहीत असता ग्रीष्म मला तर,सोडलाच नसता अर्ग्य मी<br />सये तुझ्या गालान्वरती नेहमीच असती पहाट किरणे<br />मध्यानिला केले असते वट वृक्षाचे कार्य मी..<br /><br />सये आभार त्यांचे ज्यांनी माझ्यासाठी तुला घडवले<br />सये आभार नक्षत्रांचे ज्यांनी, त्यांतून एक मला पाठवले<br />सये माझ काही नाही, पणतय सर्वांचे प्रेम तुझ्यावर<br />मी तर फ़क्त दुवा त्यांचा तेच देतो, जे मज, त्यांनी दिधले..<br /><br />अम्बरीशUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-41285218997925100412008-09-29T00:26:00.000-07:002008-09-29T00:32:31.401-07:00नवरी .... (एक विदारक सत्य)<span style="color:#009900;">या कवितेच नाव ऐकल्यावर बरेच लोक विचार करतात की ही एक "नवरी" च वर्णन करणारी.. तिच सौन्दर्य वर्णन करणारी कविता आहे.. पण कविता ऐकून झाल्यावर मी बर्याच मुलींच्या डोळ्यात पाणी पहिल आहे.."<strong>मनाविरुद्ध लग्न</strong>" हे त्या मुलींनी भोगल असेल कदाचित...तुम्हीही नक्की वाचा </span><br /><span class=""></span><br /><span class=""></span><br /><span style="color:#cc0000;">आणि जातांना ती वेगळीच हसली</span><br /><span class=""></span><span style="color:#cc0000;"> डोळ्यांमधे पाणी होते .......</span><br /><span style="color:#cc0000;">थरथरणार्या ओठांवर, माझेच नाव होते</span><br /><span style="color:#cc0000;">मला माहित आहे, तो लाल रंग...</span><br /><span style="color:#cc0000;">ते दागिने तिचा जीव घेत होते...</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">स्पर्श !.... स्पर्श आठवत असतील तिला</span><br /><span style="color:#cc0000;">प्रेमाचे, करूणेचे ...... माझे</span><br /><span style="color:#cc0000;">आणि आता .... संत्वानाचे </span><br /><span style="color:#cc0000;">विस्कटलेल्या आठवणी एकवटून, </span><br /><span style="color:#cc0000;">डोळ्यात सामावून जात होते</span><br /><span style="color:#cc0000;">सरे बंध, सरे नियम तोडून तिचे डोळे, </span><br /><span style="color:#cc0000;">मझ्यासाठी वहात होते..</span><br /><span style="color:#cc0000;">तो लाल रंग, ते दागिने तिचा जीव घेत होते</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">ज्या खांद्यावर ती, डोक ठेवायची </span><br /><span style="color:#cc0000;">विश्वासानी, प्रेमानी ... लाडानी </span><br /><span style="color:#cc0000;">पण आता.... भरल्या डोळ्यानी</span><br /><span style="color:#cc0000;">आभाळाच्या सवालीपेक्षा आधाराच्या खांद्यावर</span><br /><span style="color:#cc0000;">आज आभाळ कोसळत होते,</span><br /><span style="color:#cc0000;">सर्वांना माहित आहे तीच नाव ...आज तिला सारे, "नवरी" म्हणत होते</span><br /><span style="color:#cc0000;">तो लाल रंग, ते दागिने तिचा जीव घेत होते...</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">तिच्या छातिचे ठोके </span><br /><span style="color:#cc0000;">भरलेले डोळे, उसासे.... हुंदके </span><br /><span style="color:#cc0000;">साठवत होतो मी.. </span><br /><span style="color:#cc0000;">एकटाच रडत होतो मी</span><br /><span style="color:#cc0000;">माझे नाव तिच्या मनाच्या प्रत्य्रेक कोपर्यात होते </span><br /><span style="color:#cc0000;">आणि तिलाही माहित आहे, तिला</span><br /><span style="color:#cc0000;">मला शेवटचे पहायचे होते.. </span><br /><span style="color:#cc0000;">तो लाल रंग, ते दागिने तिचा जीव घेत होते...</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">आणि ती निघून गेली मला एकदाही न पाहता </span><br /><span style="color:#cc0000;">जणू अनोळखी होतो आम्ही </span><br /><span style="color:#cc0000;">अन अनोळखीच राहू आता </span><br /><span style="color:#cc0000;">डोळ्यांशिवायही तिच मन </span><br /><span style="color:#cc0000;">मला वळुन पाहत होते</span><br /><span style="color:#cc0000;">का म्हणुन ते रडणे तिचे </span><br /><span style="color:#cc0000;">माझे मन जाळत होते .......</span><br /><span style="color:#cc0000;"><strong>मला माहित आहे, तो लाल रंग...ते दागिने तिचा जीव घेत होते...</strong></span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><strong>अम्बरीश</strong><br /><strong>१०/०९/२००७</strong>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-53126361720127199162008-09-29T00:05:00.000-07:002008-09-29T00:08:30.394-07:00शक्ति दे, शक्ति दे......<span style="color:#990000;">कड कड कड कर निनाद, गड गड कर मेघनाद </span><br /><span style="color:#990000;">चित्कार तुझा, वार तुझा, धरणी दुभंग आज </span><br /><span style="color:#990000;">शक्ती रूप होवून ये, जाळ पाप, कर विनाश </span><br /><span style="color:#990000;">हवुनी प्रसन्न मज तू, शक्ति दे, शक्ति दे......</span><br /><span style="color:#990000;"><br />चिरत जा भस्मांची, प्रेतांची वाट तू</span><br /><span style="color:#990000;">निवडुंग दाट उभे, मार्गातून काट तू</span><br /><span style="color:#990000;">वेग घे, उद्वेग घे, दणदणु दे सर्व आज</span><br /><span style="color:#990000;">दाह-देह आग-प्राण, शक्ति दे, शक्ति दे......<br /><br />दाही दिशा उजळू दे, लाल रंग पसरू दे</span><br /><span style="color:#990000;">आत्म्याचा क्रोध तुझा, तांडवात उतरु दे</span><br /><span style="color:#990000;">'त्राहि माम" चित्कार, रक्त रक्त उधळू दे</span><br /><span style="color:#990000;">पुनश्च दानव विनाश, शक्ति दे, शक्ति दे......<br /></span><br /><span style="color:#990000;">जळून उठे आज इथे, रक्त तुझे, भक्त तुझे</span><br /><span style="color:#990000;">आगेतुन कर मन तू, व्यक्त तुझे, सक्त तुझे </span><br /><span style="color:#990000;">पसरू दे तनमनात, दाह तुझे, देह तुझे </span><br /><span style="color:#990000;">अनुभवू दे शक्ती आज, शक्ति दे, शक्ति दे......</span><br /><br /><span style="color:#ff0000;">शक्ति दे, शक्ति दे......</span><br /><span style="color:#ff0000;">शक्ति दे, शक्ति दे......</span><br /><span style="color:#ff0000;">शक्ति दे, शक्ति दे......</span><br /><br /><strong>--- अम्बरीश</strong><br />२३/०९/२००८Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-57139756205848955222008-09-20T21:22:00.001-07:002008-09-20T21:25:05.970-07:00सल मनातली !!!आता मनातली या, सल काढता येइना..<br />मज देव भेटला तरीही, वर मागता येइना<br />दिवस कठीण वैरी, येती भरून डोळे<br />माझ्या मनीचे मजला, तुज संगता येइना....<br /><br />म्हणुनी उगाच शाई, उमटावी अलगद वरुनि<br />परी चित्र मनातले या, रेखाटता येइना..<br /><br />कुणी प्रेम भंग म्हणतो, कुणी वेड एकेकाचे <br />जगास दू:ख माझे, उद्-गारता येइना..<br /><br />जग वेगळे म्हणोनी, मज वेगळेही केले<br />मन वेगळे तरीही, झिडकारता येइना...<br /><br />कार्ये दिनी अनंत, सांगुन सर्व गेले<br />पण कार्य आसवांचे, मज टाळता येइना..<br /><br />मी थांब वदलो तेव्हा, थांबून श्वास गेले<br />पण देही असे वासना, ती थांबवता येइना...<br /><br />आता मनातली या, सल काढता येइना..<br /><br />अम्बरीश<br />१२/०६/२००८Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-61566932467607174022008-09-20T21:19:00.000-07:002008-09-20T21:20:29.881-07:00माझ्या आर्त गाण्याला ....जड़ जाहला देह ऐसा, देवही आता पोसत नाही<br />माझ्या आर्त गाण्याला या, सुरांचा भारही सोसत नाही...<br /><br />भोगले जे सर्व काही, पापही अन पुण्य सारे<br />लावुनी गणिते जगाची, स्वर्गास मी पोहचत नाही<br /><br />बंद नेत्रांची कथा मी, सांगतो एकांत देशी<br />उघडता नेत्री कुणाची, सावलीही दिसत नाही<br /><br />घर म्हणावे की दुरावा, रहते ही फ़क्त आत्मा <br />देह का जपत राहतो, माझे मलाही कळत नाही <br /><br />श्वास घेतो तर जीवंत, नेत्री दृश्याचिच खंत <br />काळ टळतो म्हणुन जगणे, असे आता जगवत नाही<br /><br />आहे ना उरला कुणी, प्रतिमेचा झालो ऋणी <br />का विचारू मी जगाला, मज आरसा ओळखत नाही <br /><br />अम्बरीश<br />२०/०५/२००६Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-87792576225747422592008-09-20T11:02:00.000-07:002008-09-20T11:03:34.474-07:00त्या मार्गावरून...!!!एक नाटकात, आम्हाला एक कवितेसारखा dialog हवा होता. तो इथे लिहला आहे..<br />कव्यान्जलिचे रसिक वाचक सहज context समजुन घेतील, याची खत्री आहे...<br /><br />वाटत, त्या मार्गावरून, पुन्हा एकदा जावे<br />त्या अस्पष्ट संघर्षाला, पुन्हा समोरे जावे<br /><br />पण मला अड़वतात त्या आठवणी...... <br />ज्यांच्यासोबत मी राहिलो<br />ज्यांच्यासोबत मी लढलो<br />अन ज्यांच्यासोबत मी हरलो<br /><br />पुन्हा तिकडे वळण्यासाठी, नाही म्हणतात सगळे<br />जाणत नाही कुणी, काही हिशोब राहिले मोकळे<br /><br />पण पुन्हा मी एकदातरी.......<br />मी जाइल तिथे हरायला<br />मी जाइल तिथे लढायला <br />मी जाइल पुढे सरायला<br /><br />आणि एक डाव असा जिंकुन येइल मी<br />मग सर्व जगाला दाखवेल कमी....<br /><br />कारण मी जिंकुन घेतलेला ...<br />तो डाव असेल माझा <br />तो डाव असेल शेवटचा<br />तो डाव असेल मृत्यूची<br /><br />हजार अभिमन्यु युद्धात या, जरी पडतील धारातीर्थी<br />चक्रव्यूह हेच तोडून जाइल, नर एक अन सोबत सार्थी<br /><br />नर एक अन सोबत सार्थी ......<br /><br />अम्बरीश <br />०६/०३/२००४Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-40147710007550150342008-09-20T11:00:00.000-07:002008-09-20T11:02:14.577-07:00बस एकच जगणे लिहायचे !!!!!!मी पुन्हा मोजायची का, तीच किम्मत जगण्याची<br />का इथे नाहीच जगणे, फ़क्त वाट ही मरणाची<br />का मीच सांगू जगाला, आज भाषा या मनाची<br />तेच जगणे, तेच मरणे, हीच वाट जीवनाची<br /><br />"नाही" म्हणणे कुणास कळले, फ़क्त भोगिले दू:ख सारे<br />तरीही रडते मग झगड़ते, का वाहती विरुद्ध वारे<br />परी मोजुन श्वास ठोके, दिवस पुढे ढकलायचे का?<br />रोज मारुनी उठायचे अन्, रोज उठुनी मरायचे का?<br /><br />भोगले ते शाप होते, आणि भोगही पाप होते<br />दूर कोसंवर नभातिल, तारकांचे कोप होते<br />नशीब म्हणता हेच सारे, रटाळ तरीही जगायचे का?<br />याच धरतीवर पुन्हा मी, मतिसवे उडायचे का?<br /><br />डोंगराची कुठे ऊँची, सावली मज सोसवेना <br />पाहू मी वरती कुणा, कुणी भावना ही पोचवेना <br />दिव्या कुणी असते म्हणे ते, शहाणे सारे सांगताती <br />रक्तात हात, डोळ्यात आसू, तरीही स्तुति खरडून गाती<br /><br />कुणीही नाही सोबत आता, फ़क्त जखमा सर्व अंगी<br />चौमुखी आहे म्हणे तो, कुणी म्हणे तो भास्मांगी <br />जर दिसे त्याला जगाची, सर्व दू:खे सर्व लोकी<br />मीच का उरतो असा की, टाकिला इतरात बाकी<br /><br />वर बघुनी मिटती डोळे, जग हे सारे वेंधळे रे<br />आस ठेउनी उन्चावारी, वर मृगजळी सपळे रे<br />लिहले पाहिले ललाटी तर, का हे मरणे जगायचे<br />लिहणार्यानेच द्यावे वचन, बस एकच जगणे लिहायचे <br /><br />बस एकच जगणे लिहायचे !!!!!!<br /><br /><br />अम्बरीश <br />१२/०८/२००६Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6239847487403346191.post-91145373787063422942008-09-20T10:40:00.000-07:002008-09-20T10:44:11.514-07:00दरवळ....या कवितेला "The CreativeBytes" तर्फे झालेल्या काव्य स्पर्धेत पारितोषिक मिळाले होते..<br />तसेच राहुल देशपांडे, यांनी या कवितेचे कौतुक केले होते..<br /><br />मातीचा गंध<br /> उठे सुगंध<br /> होई निर्बंध<br /> कसा हा दरवळला...<br /><br />सुगंधी श्वास <br /> हाती आकाश<br /> असा विश्वास <br /> मनामधे सळसळला <br /><br />गर्द ते मेघ <br /> काजळी रेघ <br /> आज उद्वेग <br /> त्वचेवर सरसरला<br /><br />नभ तो नीळा<br /> ढगांचा टीळा<br /> घेउनी खुळा<br /> बघ कसा गडगडला<br /><br />अश्रुमय अक्ष<br /> टाकी कटाक्ष<br /> बघतेस लक्ष <br /> लक्ष पाउस धारा<br /><br />मनाचे बांध<br /> करी निर्बंध<br /> असा तो शित <br /> संथ वाहे वारा<br /><br />दिसतसे क्षितिज<br /> त्यागतो आज<br /> त्यामधे अब्ज <br /> अब्ज मी किरणाहुती <br /><br />केशरी रंग <br /> त्यामधे दंग <br /> गावुनी अभंग <br /> गंधली ही माती <br /><br />अम्बरीश<br />१०/१०/२००५Unknownnoreply@blogger.com0